نمی توان معجزه کرد، ضرغامی 20 سال زمان می خواهد - بیباپ

شهرام امیری، هنرمند حوزه صنایع دستی و استاد محصولات چوبی است که برای آگاهی رساندن به جامعه درباره موضوع کرونا دست به خلق آثاری از جمله یک ویدیو هنری زده است.

او ضمن اشاره به این نکته که سال هاست به دلیل بی کفایتی معاونت ها و مدیرکل های صنایع دستی از لحاظ بازرگانی در انتهای جدول بندی قرار گرفته ایم، به خبرنگاران گفت: از نظر فروش داخلی مردم ما خیلی برای صنایع دستی ارزشی قائل نیستند و در بخش رسانه هم به خصوص در بخش سینما و تلویزیون، درباره صنایع دستی اصلا فرهنگ سازی انجام نمی گردد و نگاهی نسبت به این مقوله وجود نداشته است.

این هنرمند با اشاره به کشوری مانند هند که در تمام فیلم هایش از صنایع دستی خود برای معرفی فرهنگ استفاده می نماید، ادامه داد: این غم انگیز است که کشور ترکیه با تمام ادعاهای سیاسی اش هنر ما را در یونسکو به نام خودشان ثبت می نماید. این نگران نماینده است که کشورهای دیگر آرام آرام اساتید ما را می دزدند که بروند به کشورشان و در دانشگاه هایشان کرسی برگزار نمایند.

امیری بعلاوه به مسائل آموزشی ای که در حوزه صنایع دستی وجود دارد، اشاره نمود و گفت: در بحث آموزش، میراث فرهنگی یک دانشگاه داشت که تقریبا 9 سال یا بیشتر است که تعطیل شده و حوزه های دیگر آموزش هنر هم به غیر از بخش خصوصی متأسفانه نتوانستند خیلی کارشناس تربیت نمایند.

به عقیده این هنرمند، شیوع ویروس کرونا صرفا باعث شده تا بعضی از نمایشگاه هایی که سالانه برگزار می شدند، متوقف شوند. وی درباره این دیدگاه خود ادامه داد: کرونا فقط یک حسن برای مسوولان داشته که از زیر بار مسئولیت شانه خالی نمایند؛ یعنی تا صحبت از برگزاری نمایشگاه می گردد، می گویند کرونا هست. تا می گویی قیمت مواد اولیه بالاست می گویند کرونا هست در صورتی که کرونا ربطی به قیمت دلار ندارد.

امیری ضمن اشاره به این نکته که قیمت مواد اولیه در حوزه صنایع دستی بسیار بالا رفته است و در سال های اخیر تعداد قابل توجهی از کارگاه ها به این دلیل به سمت تعطیلی رفته اند، توضیح داد: قیمت کالای نهایی با افزایش قیمت مواد اولیه زیادتر شده است اما محصولات با همان قیمت قبلی فروخته می شوند و ما نمی توانیم قیمت آن ها را افزایش دهیم؛ چراکه در این صورت خریداری برای آن ها پیدا نمی گردد.

به گفته این هنرمند نه سود بلکه حتی دستمزد هنرمندان صنایع دستی هم دچار کاهش شده است و شرایط در هر صورت به ضرر هنرمندان است.

وی بعلاوه ضمن اشاره به این نکته که بیماری کرونا را تبدیل به فرصتی به منظور استفاده از آن نموده است، اضافه نمود: از نظر روحی و روانی شاید کرونا دوستان را بهم ریخته باشد اما من این را فرصت می دانم و بر این باور هستم که با ذخیره مواد اولیه ای که از پیش در کارگاهم داشته ام، می توانم آن ها را تبدیل به آثار کنم.

امیری با تأکید بر این واقعیت که نگاه به صنایع دستی باید یک نگاه جهانی و بازرگانی باشد، ادامه داد: علاقه مندان این حوزه به هنر هرگز به چشم ابزاری برای درآمدزایی نگاه ننموده اند. بزرگترین ضعف و اشکال هم این است که این علاقه مندان صرفا تکنیکی را با ضعف های آموزشی زیادی که وجود دارد، یاد می گیرند و خروجی ای ندارند.

وی ضمن اشاره بر فشاری که در حوزه صنایع دستی بر روی هنرمند به منظور فراوری انبوه و مقرون به صرفه است، در پاسخ به سوالی که از او درباره دلیل این توقع پرسیده شد، این چنین پاسخ داد: مسئله اینجاست که نگاه، نگاه بدی نیست. اساسا صنایع دستی دو بخش است: هنرهای ماشینی و صنایع دستی. بخشی از کار صنایع دستی را ماشین آلات انجام می دهند و این اتفاق غیرممکنی نیست اما در این میان فشار بیشتر بر روی هنرمند و سازنده برای تجاری سازی و مقرون به صرفه شدن محصولات نهایی است نه بر روی فروشنده.

امیری در آخر این گفت وگو در پاسخ به سوالی که از او درباره حضور عزت الله ضرغامی در مقام وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی پرسیده شد، این چنین پاسخ داد: من با حضور آقای ضرغامی در این سمت بسیار موافق هستم و از طرفی باور دارم که برنامه های پیشنهادی ایشان برای حوزه های مختلف هنری بخش کوچکی از آن به دست وزیر قابل انجام است. آقای ضرغامی در حالی به این سمت منصوب شده اند که شرایط نامناسب است و نمی توان برای آن معجزه کرد. ایشان باید حداقل از الان تا بیست سال آینده برنامه بریزند تا بتوانند شرایط این حوزه را به ثبات برسانند و این در حالی است که اگر این چهار سال نه چهار سال بعدی هم آقای رییسی به ریاست جمهوری منصوب شوند، ایشان فقط هشت سال برای این کار زمان دارند.