چرا باید حداقل 2 ساعت در هفته را در طبیعت بگذرانیم؟

به گزارش بیباپ، آخرین تحقیقات در این باره را محققان دانشگاه اگزتر انگلیس انجام داده اند. این محققان قصد داشته اند به این موضوع پی ببرند که در هفته چند ساعت باید طبیعت گردی کنیم. طبق نتیجهٔ حاصل شده به نظر می رسد این مدت زمان دست کم 120 دقیقه است. طبیعتا سپری کردن زمانِ بیشتر نتایج سودمندتری در پی خواهد داشت. در ادامهٔ این مقاله، جزئیات بیشتری دربارهٔ نتایج این تحقیقات در اختیارتان قرار خواهیم داد.

چرا باید حداقل 2 ساعت در هفته را در طبیعت بگذرانیم؟

چه مدت زمانی طبیعت گردی کنیم تا سالم بمانیم؟

محققان این دانشگاه گروهی 20هزارنفره از مردم انگلیس را برای تحقیقات شان انتخاب کردند. آنها تأثیر مدت زمان طبیعت گردی مردم بر سلامت جسمی و روحی ـ روانی شان را آنالیز کردند؛ فارغ از اینکه آنها در دشت ها و جنگل ها طبیعت گردی می کردند یا در فضای سبزهای شهری. در نتیجهٔ تحقیقات، در اندازه سلامتی کسانی که در طول هفته 119 دقیقه یا کمتر طبیعت گردی نموده بودند، تغییر قابل ملاحظه ای مشاهده نشد. در مقابل، کسانی که این مدت زمان برای شان دست کم 120 دقیقه بود، سالم تر از دیگران بودند.

در این پژوهش، مدت زمان طولانی تر از 120 دقیقه هم برای سلامتی سودمند بوده است. مثلا کسانی هم که 5 ساعت یا بیشتر در هفته طبیعت گردی نموده بودند، ازلحاظ سلامتی در سطح بسیار خوبی بودند. نباید این مدت زمان 120 دقیقه ای را با زمان ایدئال لازم برای طبیعت گردی اشتباه گرفت. این مدت زمان، بنا به گفتهٔ محققان انگلیسی، حداقل زمانی است که باید در طبیعت سپری کنیم تا سالم بمانیم.

این 120 دقیقه را چگونه بگذرانیم؟

یکی از نکات جالب توجه دربارهٔ تحقیق این بود که برای بهره مندی از اثرات طبیعت گردی، پیوسته بودن مدت زمان 120 دقیقه ای لازم نیست. در واقع، اگر این 120 دقیقه در چند بازهٔ زمانی کوتاه تر و جدا از یکدیگر هم سپری شده بود، باز هم تأثیر آن بر سلامت شخص آشکار می شد.

در قسمتی از این تحقیق می خوانیم: به گمان ما، بازهٔ زمانی 120 دقیقه ای حداقل زمانی است که باید در طبیعت سپری کرد تا از ثمرات آن برای سلامتی بهره مند شد. کمتر از این اندازه برای بهبود شرایط سلامتی کافی نیست، اما بیشتر شدن این مدت زمان تأثیر را پررنگ تر می نماید..

فواید سلامتی زای دو ساعت طبیعت گردی در هفته را می توان با کارهایی مثل انجام فعالیت جسمانی کافی در طول هفته مقایسه کرد. البته منظور این نیست که به جای ورزش کردن، دو ساعت فقط روی نیمکت پارک بنشینیم! بلکه هرکدام از این فعالیت ها مزایای مربوط به خود را دارند.

محققان به این نتیجه رسیده اند که صِرفِ سپری کردن زمان در طبیعت برای سلامتی مفید است؛ به این معنا که در هنگام طبیعت گردی لزوما به انجام فعالیت های ورزشی نیازی نخواهیم داشت. باوجود این، تلفیق این دو کار با هم می تواند انتخابی هوشمندانه باشد.

مزایای طبیعت گردی برای سلامتی

سال گذشته، فراتحلیلی (فراتحلیل، به انگلیسی meta-analysis، به معنای شکستن یک تحقیق به زیرمجموعه های کوچک تر و آنالیز جداگانهٔ این زیرمجموعه ها است) در این باره صورت گرفت. طبق نتایج این فراتحلیل تعیین شد که طبیعت گردی چنین مزایایی برای سلامتی به همراه دارد: کاهش ترشح هورمون استرس (کورتیزول)، ضربان قلب آهسته تر، کاهش خطر ابتلا به بیماری های قلبی-عروقی، کاهش فشار خون، کلسترول کمتر، کاهش خطر ابتلا به دیابت نوع 2، کاهش احتمال مرگ (فارغ از اینکه علت آن چه بیماری ای باشد) و در نهایت کاهش خطر مرگ به واسطهٔ نارسایی قلبی.

بخشی از نتایج این فراتحلیل با انتقاداتی همراه شد، چون ملاحظاتی دربارهٔ کیفیت و اعتبار آنها وجود داشت. باوجود این، نتایج معتبرش طیف گسترده ای از کشورهای مختلف و کسانی را در بر می گرفت که گاه به گاه در معرض طبیعت قرار می گرفتند. این نتایج نشان می داد که رابطه ای میان بهبود شرایط سلامتی و طبیعت گردی وجود دارد.

فرضیه های مطرح شده دربارهٔ علت تأثیر طبیعت گردی بر سلامتی

محققان انگلیسی دو فرضیه دربارۀ علت تأثیر طبیعت گردی بر بهبود شرایط سلامتی مطرح نموده اند. فرضیهٔ اول که آن را دوستان قدیمی نامیده اند، به عوامل بیماری زا یا پاتوژن ها مربوط می گردد. به باور محققان، قرار گرفتن بیشتر انسان در معرض پاتوژن هایی که در طبیعت وجود دارند، باعث تقویت سیستم ایمنی می گردد. این فرضیه ریشه در این مسئله دارد که استفادهٔ بیش ازاندازه از مواد ضدباکتری مانند صابون، و کاهش تماس با پاتوژن ها طی دهه های اخیر مشکلاتی برای سلامتی انسان به وجود آورده است.

فرضیهٔ دیگر این است که ملکول های ساطع شده از سوی درختان (فیتونسیدها) علاوه بر دارا بودن ویژگی های ضدباکتری، باعث فعالیت بیشتر سلول های سیستم ایمنی بدن می شوند.

سخن پایانی

نتایج تحقیقات و مطالعات علمی روزبه روز دلایل اجتماعی مضر برای سلامتی را برای مان واضح تر می نماید. از سوی دیگر، تحقیقاتی مانند آنچه در این مقاله شرح داده شد، در جهت پیشگیری و تغییر عادات رفتاری می تواند انگیزه بیشتری به ما بدهد. یکی از عادات رفتاری ای که باید سعی کنیم در زندگی روزمرهٔ خود جایی برای آن باز کنیم، سپری کردن زمان در طبیعت است؛ حتی اگر طبیعت برای مان محدود به پارک محل زندگی مان باشد. همان طور که در نتایج تحقیقات مشاهده شد، زمان حداقلی ای پیشنهاد شده است که در طول هفته باید به این کار اختصاص بدهیم. اگر هم وقت بیشتری برای طبیعت گردی داشته باشیم، بهتر خواهد بود و می توانیم از مزایای آن برای سلامتی مان بهره مند شویم. شما معمولا چقدر از وقت آزاد خود را به طبیعت گردی اختصاص می دهید؟ آیا تجربه ای دربارهٔ تأثیر طبیعت گردی بر روحیه و سلامتی تان دارید؟ نظرات خود را با ما و خوانندگان این مطلب به اشتراک بگذارید.

منبع:چطـور

آخرین تحقیقات در این باره را محققان دانشگاه اگزتر انگلیس انجام داده اند. این محققان قصد داشته اند به این موضوع پی ببرند که در هفته چند ساعت باید طبیعت گردی کنیم. طبق نتیجهٔ حاصل شده به نظر می رسد این مدت زمان دست کم 120 دقیقه است. طبیعتا سپری کردن زمانِ بیشتر نتایج سودمندتری در پی خواهد داشت. در ادامهٔ این مقاله، جزئیات بیشتری دربارهٔ نتایج این تحقیقات در اختیارتان قرار خواهیم داد.

چه مدت زمانی طبیعت گردی کنیم تا سالم بمانیم؟

محققان این دانشگاه گروهی 20هزارنفره از مردم انگلیس را برای تحقیقات شان انتخاب کردند. آنها تأثیر مدت زمان طبیعت گردی مردم بر سلامت جسمی و روحی ـ روانی شان را آنالیز کردند؛ فارغ از اینکه آنها در دشت ها و جنگل ها طبیعت گردی می کردند یا در فضای سبزهای شهری. در نتیجهٔ تحقیقات، در اندازه سلامتی کسانی که در طول هفته 119 دقیقه یا کمتر طبیعت گردی نموده بودند، تغییر قابل ملاحظه ای مشاهده نشد. در مقابل، کسانی که این مدت زمان برای شان دست کم 120 دقیقه بود، سالم تر از دیگران بودند.

در این پژوهش، مدت زمان طولانی تر از 120 دقیقه هم برای سلامتی سودمند بوده است. مثلا کسانی هم که 5 ساعت یا بیشتر در هفته طبیعت گردی نموده بودند، ازلحاظ سلامتی در سطح بسیار خوبی بودند. نباید این مدت زمان 120 دقیقه ای را با زمان ایدئال لازم برای طبیعت گردی اشتباه گرفت. این مدت زمان، بنا به گفتهٔ محققان انگلیسی، حداقل زمانی است که باید در طبیعت سپری کنیم تا سالم بمانیم.

این 120 دقیقه را چگونه بگذرانیم؟

یکی از نکات جالب توجه دربارهٔ تحقیق این بود که برای بهره مندی از اثرات طبیعت گردی، پیوسته بودن مدت زمان 120 دقیقه ای لازم نیست. در واقع، اگر این 120 دقیقه در چند بازهٔ زمانی کوتاه تر و جدا از یکدیگر هم سپری شده بود، باز هم تأثیر آن بر سلامت شخص آشکار می شد.

در قسمتی از این تحقیق می خوانیم: به گمان ما، بازهٔ زمانی 120 دقیقه ای حداقل زمانی است که باید در طبیعت سپری کرد تا از ثمرات آن برای سلامتی بهره مند شد. کمتر از این اندازه برای بهبود شرایط سلامتی کافی نیست، اما بیشتر شدن این مدت زمان تأثیر را پررنگ تر می نماید..

فواید سلامتی زای دو ساعت طبیعت گردی در هفته را می توان با کارهایی مثل انجام فعالیت جسمانی کافی در طول هفته مقایسه کرد. البته منظور این نیست که به جای ورزش کردن، دو ساعت فقط روی نیمکت پارک بنشینیم! بلکه هرکدام از این فعالیت ها مزایای مربوط به خود را دارند.

محققان به این نتیجه رسیده اند که صِرفِ سپری کردن زمان در طبیعت برای سلامتی مفید است؛ به این معنا که در هنگام طبیعت گردی لزوما به انجام فعالیت های ورزشی نیازی نخواهیم داشت. باوجود این، تلفیق این دو کار با هم می تواند انتخابی هوشمندانه باشد.

مزایای طبیعت گردی برای سلامتی

سال گذشته، فراتحلیلی (فراتحلیل، به انگلیسی meta-analysis، به معنای شکستن یک تحقیق به زیرمجموعه های کوچک تر و آنالیز جداگانهٔ این زیرمجموعه ها است) در این باره صورت گرفت. طبق نتایج این فراتحلیل تعیین شد که طبیعت گردی چنین مزایایی برای سلامتی به همراه دارد: کاهش ترشح هورمون استرس (کورتیزول)، ضربان قلب آهسته تر، کاهش خطر ابتلا به بیماری های قلبی-عروقی، کاهش فشار خون، کلسترول کمتر، کاهش خطر ابتلا به دیابت نوع 2، کاهش احتمال مرگ (فارغ از اینکه علت آن چه بیماری ای باشد) و در نهایت کاهش خطر مرگ به واسطهٔ نارسایی قلبی.

بخشی از نتایج این فراتحلیل با انتقاداتی همراه شد، چون ملاحظاتی دربارهٔ کیفیت و اعتبار آنها وجود داشت. باوجود این، نتایج معتبرش طیف گسترده ای از کشورهای مختلف و کسانی را در بر می گرفت که گاه به گاه در معرض طبیعت قرار می گرفتند. این نتایج نشان می داد که رابطه ای میان بهبود شرایط سلامتی و طبیعت گردی وجود دارد.

فرضیه های مطرح شده دربارهٔ علت تأثیر طبیعت گردی بر سلامتی

محققان انگلیسی دو فرضیه دربارۀ علت تأثیر طبیعت گردی بر بهبود شرایط سلامتی مطرح نموده اند. فرضیهٔ اول که آن را دوستان قدیمی نامیده اند، به عوامل بیماری زا یا پاتوژن ها مربوط می گردد. به باور محققان، قرار گرفتن بیشتر انسان در معرض پاتوژن هایی که در طبیعت وجود دارند، باعث تقویت سیستم ایمنی می گردد. این فرضیه ریشه در این مسئله دارد که استفادهٔ بیش ازاندازه از مواد ضدباکتری مانند صابون، و کاهش تماس با پاتوژن ها طی دهه های اخیر مشکلاتی برای سلامتی انسان به وجود آورده است.

فرضیهٔ دیگر این است که ملکول های ساطع شده از سوی درختان (فیتونسیدها) علاوه بر دارا بودن ویژگی های ضدباکتری، باعث فعالیت بیشتر سلول های سیستم ایمنی بدن می شوند.

سخن پایانی

نتایج تحقیقات و مطالعات علمی روزبه روز دلایل اجتماعی مضر برای سلامتی را برای مان واضح تر می نماید. از سوی دیگر، تحقیقاتی مانند آنچه در این مقاله شرح داده شد، در جهت پیشگیری و تغییر عادات رفتاری می تواند انگیزه بیشتری به ما بدهد. یکی از عادات رفتاری ای که باید سعی کنیم در زندگی روزمرهٔ خود جایی برای آن باز کنیم، سپری کردن زمان در طبیعت است؛ حتی اگر طبیعت برای مان محدود به پارک محل زندگی مان باشد. همان طور که در نتایج تحقیقات مشاهده شد، زمان حداقلی ای پیشنهاد شده است که در طول هفته باید به این کار اختصاص بدهیم. اگر هم وقت بیشتری برای طبیعت گردی داشته باشیم، بهتر خواهد بود و می توانیم از مزایای آن برای سلامتی مان بهره مند شویم. شما معمولا چقدر از وقت آزاد خود را به طبیعت گردی اختصاص می دهید؟ آیا تجربه ای دربارهٔ تأثیر طبیعت گردی بر روحیه و سلامتی تان دارید؟ نظرات خود را با ما و خوانندگان این مطلب به اشتراک بگذارید.

منبع:چطـور

منبع: دیجیاتور
انتشار: 14 مرداد 1401 بروزرسانی: 14 مرداد 1401 گردآورنده: bebop.ir شناسه مطلب: 2411

به "چرا باید حداقل 2 ساعت در هفته را در طبیعت بگذرانیم؟" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "چرا باید حداقل 2 ساعت در هفته را در طبیعت بگذرانیم؟"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید