برج ایفل الهام بخش ونگوگ برای خلق تابلوی شب پرستاره شده است - بیباپ

کارشناسان هنری از مدتها پیش کوشش نموده اند که عنصر الهام بخش ونگوگ برای خلق تابلو نقاشی شب پر ستاره که در آن درختان بلند سرو زیر آسمان پر انحای یک روستا به تصویر کشیده شده اند را کشف نمایند.

ونگوگ نقاشی شب پرستاره را در دوران اقامتش در آسایشگاه سن رمی واقع در جنوب فرانسه خلق کرد و این تابلو یکی از مجموعه نقاشی هایی با موضوع سرو است که ونگوگ در قالب آنها طبیعت را از دید انتزاعی تری به تصویر می کشید.

اکنون یک مورخ هنری به نام پروفسور جیمز هال که پیش تر به عنوان یکی از منتقدان هنری برای گاردین فعالیت میکرد، فرضیه جدیدی را درباره علاقه ونگوگ نسبت به درختان بلند سرو مطرح نموده و پای برج ایفل را به میان کشیده است.

این مورخ معتقد است که این هنرمند روند خلق این مجموعه نقاشی ها را از ژوئن سال 1889 میلادی یعنی کمی پس از رونمایی برج ایفل شروع کرد. این بنای یادبود فرانسه در جریان نمایشگاهی بین المللی رونمایی شد که افتتاحیه آن با نمایشی تماشایی به همراه آتش بازی و نور الکتریکی همراه بود؛ عناصری که در نقاشی ونگوگ مشهود است.

هال اعلام کرد: برای ونگوگ، درخت سرو جایگزینی از جنس طبیعت برای برج ایفل در مرکز نمایش است. شب پرستاره همتای روستایی و کیهانی نمایش نوری است که افتتاحیه نمایشگاه را رقم زد.

ونگوگ در ژوئن سال 1889 میلادی در نامه ای به برادرش تئو نوشت: سروها هنوز فکر مرا به خودشان معطوف می نمایند، دوست دارم برای آنها کاری بکنم مانند بومهای گلهای آفتابگردان، چرا که سروها من را شگفت زده می نمایند، چرا که هنوز کسی آنها را آنطور که من می بینم ندیده است. سرو از نظر خطوط و تناسبات زیباست مانند هرم سنگ مصری.

هال تا به امروز چندین کتاب منتشر نموده است که از جمله آنها به کارگاه هنرمند: تاریخچه فرهنگی میتوان اشاره نمود. او هم اکنون یک استاد دانشگاه و محقق در دانشگاه ساوت همپتون است. تحقیقات او در چاپ ماه آوریل مجله تخصصی برلینگتون منتشر خواهد شد.

هال معتقد است که شب پر ستاره اثر ونگوگ پاسخ طبیعت و تاریخ به هیولای فلزی لرزان و غم انگیز ایفل است که میخواست از مصری ها پیشی بگیرد...سرو هرمی نقاشی شب پرستاره همانطور بر سن رمی و مناره کلیسای آن چیره شده که برج ایفل 300 متری بر پاریس چیره شده است.

این کارشناس بعلاوه معتقد است که درخت سرو نخستین بخشی بود که در شب پرستاره نقاشی شد. بخش پایینی این سرو با یک درخت کوچکتر حجیم شده است تا شکل آن هرمی تر و به شکل برج شبیه تر گردد. چیز مشابهی در تابلو نقاشی سرو و گندم زار نیز اتفاق می افتد؛ جایی که ونگوگ شکافی بین سرو بزرگ و کوچک گذاشت و به نظر می رسد هر دو مانند پایه های برج به یکدیگر متمایل شده اند.