اختلالات خوردن در بچه ها - بیباپ

مترجم: رزیتا ملکی زاده

منبع:راسخون

اختلالات خوردن در بچه ها در سرتاسر جهان به سرعت در حال افزایش است. این مقاله در خصوص انواع مختلف اختلال، علل به وجود آوردنده، علائم و درمان این اختلالات صحبت خواهد کرد.

اختلال در غذا خوردن می تواند وضعیتی باشد که عادات غذا خوردن و فراتر از آن زندگی روزانه فرد را تحت تأثیر قرار دهد. این تغییرات و آشفتگی ها می تواند در واقع تمام زندگی فرد را تباه سازد. خاطر نشان می شود که تنها بزرگسالان از اختلالات خوردن رنج نمی برند، بلکه بچه ها هم تحت تأثیر این اختلالات قرار گرفته و چندین مشکل دیگر مربوط به سلامتی را تجربه می کنند.

انواع

پرخوری عصبی: پرخوری عصبی با خوردن بیش از حد مواد غذایی پرکالری و یا چرب و سپس سوزاندن آن کالری ها یا به وسیله انجام ورزش و تمرینات افراطی و یا با بالا آوردن تمام چیزهای خورده شده، قابل تشخیص است. پرخوری عصبی در واقع به دلیل داشتن احساس اضافه وزن و عدم تناسب اندام رخ می دهد. بچه ها از یک طرف از بی ریخت بودن خجالت می کشند اما در عین واحد نمی توانند در مقابل وسوسه خوراکی های پرکالری مقاومت کنند. آنها تصور می کنند که انجام ورزش بیش از حد و یا بالا آوردن غذا می تواند وزن و همچنین وسوسه آنها به خوردن را متعادل سازد. با این حال، این تصور کاملاً اشتباه بوده و ثابت گشته که این کار برای سلامتی بسیار ضرر دارد.

بی اشتهایی عصبی: خانم های بین سنین 18-14 سال بیشترین تأثیر را از این نوع اختلال خوردن می گیرند. بی اشتهایی عصبی به دلیل داشتن احساس اضافه وزن و نداشتن تناسب اندام ایجاد می شود. با این حال، در این اختلال فرد سعی می کند به خود گرسنگی دهد. این امر منجر به کاهش وزن زیانبخشی شده و مسائل بسیار دیگری را برای سلامتی به همراه خواهد داشت.

پرخوری: خوردن بیش از اندازه و نامحدود بدون ترس از اضافه وزن و یا چربی بیش از حد، اختلال پرخوری را به وجود می آورد. از این رو این اختلال، کاملا شبیه به پرخوری عصبی است! با این حال، کودک مبتلا به این اختلال اهمیتی نمی دهد که اضافه وزن داشته و یا چاق می باشد.

علل

اختلالات خوردن در درجه اول با تفکر و الگوی فکری کودک در ارتباط است. هر کودکی دلیل خود را برای کمتر یا بیشتر خوردن دارد! بنابراین، دلایل متعددی برای این اختلالات در بچه ها وجود دارد که برخی از آنها به شرح زیر است:

ترس های اجتماعی

مورد اذیت و زورگویی دیگران قرار گرفتن

اعتماد به نفس پایین

ترس از بزرگسالی

افسردگی

فشار برآورده ساختن انتظارات خانواده یا جامعه

بمباران شدن با تبلیغاتی که باریک اندامی و خوش هیکلی را ترویج می کنند، اهمیت دادن به اندامی بی عیب و نقص و غیره

اضطراب و خشم انباشته شده

علائم و نشانه ها

انجام بیش از حد ورزش

بیش از حد گرسنگی دادن به خود

رفتار خوردن محدود کننده

ترس از اضافه شدن بر وزن و در نتیجه خوردن بسیار کمتر

عقده حقارت از اضافه وزن یا کمبود وزن

اصرار بر خوردن وعده های غذایی به تنهایی و بدون حضور دیگران

کناره گیری از خانواده و دوستان

احساس افسردگی تمام مدت ناشی از حادثه ای در گذشته

پوشیدن لباس های بزرگتر جهت مخفی کردن چربی های بدن

استفراغ تعمدی بعد از خوردن غذا و استفاده از مسهل برای کاهش وزن.

درمان

در واقع درمان این اختلال کار کاملاً دشواری است! با این حال، ضرورت دارد که این اختلال به سرعت درمان شود، به این دلیل که اختلالات خطرناک و جدی بسکمک در مراحل بعد انتظار شما را می کشند.

اولین و مهمترین کار این است که والدین نبایستی بچه ها را مجبور به نخوردن کنند حتی زمانی که سیر می باشند، و همچنین به آنها اجازه دهند هر زمان که احساس گرسنگی کردند، غذا بخورند.

اهمیت یک رژیم غذایی متعادل، قد و وزن متناسب و انجام منظم ورزش را در فکر بچه ها بپرورانید.

اهمیت رویکرد مثبت نسبت به بچه ها دیگر را به آنها بیاموزید.

اجازه ندهید که بچه ها بیش از حد لزوم گرسنه بمانند.

از اذیت یا مسخره کردن و انتقاد از بچه ها نسبت به ظاهرشان دست بردارید.

مهمتر از همه، آنها را درک کنید. آنها کودک می باشند، و افراد بزرگسالی نیستند که همه چیز را درک کنند! نسبت به این واقعیت آگاه باشید که بچه ها شما تحت تغییرات جسمی و روانی قرار دارند و در نتیجه ممکن است کمتر یا بیشتر بخورند.

آنها یک عمر را باید بگذرانند! بنابراین، اگر در دام چنین اختلالاتی در سنین جوانی بیافتند، در این صورت در آینده شان رنج خواهند برد. از این رو، به نام پدر و مادران وظیفه شناس، این وظیفه شما است که به بچه ها کمک کنید بر این مسائل فائق شده و آنها را به سوی زندگی توأم با سلامتی و عاری از هرگونه فشار روحی تشویق نمایید.

/ج

منبع: راسخون